Altijd gezellig, Volendam…..

Volendam. Het is één van mijn favoriete tegenstanders. En niet alleen voor mij. Voor meer mensen die ik ken. Het is altijd gezellig tegen Volendam.

Toen afgelopen week dat Sail Amsterdam weer losbarstte, dacht ik aan die keer dat ik daar per ongeluk ook stond. Alleen maar omdat we op zoek waren naar de bus richting Volendam kwamen we in die vreselijke mensenmassa terecht. Die dag werd ik meegesleept naar die dijk daar om me in Volendamse klederdracht te laten fotograferen. Gelukkig hangt die foto nu goed verstopt op een toilet in niet nader te noemen woning in de Dordtse binnenstad.

Of die keer dat de supportersbus stopte in het Volendamse centrumpje, precies voor een filiaal van de Blokker. Waar net op dat moment niemand minder dan Jantje Smit met zijn toenmalige vlam Yolanthe naar buiten kwam. Jantje had een kamerplant gekocht. Het beroemde duo bezweek bijna onder een fors uitgevallen Schapenkop (we zullen geen namen noemen, maar áls we een naam hadden willen noemen, wat we dus niet willen, dan hadden we Melvin gezegd) die graag even op de foto wilde. Ik heb nog nooit een kamerplant zo hulpeloos zien kijken.

Dat waren nog eens tijden.

Alles is nu anders. De uitwedstrijd zucht tegenwoordig onder een combi-regeling, Jantje heet nu Jan en heeft een flinke vinger in de pap bij de club en Yolanthe heeft haar heil gezocht bij een mannetje in Istanbul waar we geen grappen over mogen maken.
Maar in Dordt was het vanavond weer een beetje als vanouds. Koning Harry is terug aan de Krommedijk. En dat zal na wat meer trainingen, wat ingeslepen automatismen en na wat gepraat in de kleedkamer ongetwijfeld wel goed komen. We hebben het tenslotte over mijn jeugdheld, één van de grootste helde uit de Dordtse historie: Harry van den Ham.

Maar vanavond was het te vroeg. De Volendammers zijn vermaard om hun palingvisserij, hun zangkunst en vooral hun hang naar geld, maar dus ook om dat ze kunnen voetballen én hun belachelijke eigenschap elk foutje van onze kant af te straffen. 1-3 verloren dus, potverdorie!

Er hoefde in de kantine na afloop niet eens zo heel veel over nagepraat te worden (dat wil zeggen: na het uitschelden van die lul die van tevoren zei dat Tuyp wel zou scoren). Het was gebeurd, we hadden verloren, maar het zou vast nog goed komen dit seizoen.
En over die traditie, dat het altijd gezellig was tegen Volendam, bestond geen twijfel. Natúúrlijk werd het gezellig.

Door Emile van de Velde